Beste Allemaal,
De keuze is inderdaad of we voorzichtig moeten zijn met het publiceren van berichten.
Van de andere kant is het juist belangrijk dat we open en eerlijk zijn.
Dat ben ik de afgelopen vier en half jaar ook telkens geweest bij overleg met de diverse overheden. Ik ben er van overtuigd, dat deze eerlijkheid en oprechtheid een belangrijke bijdrage heeft geleverd bij het uiteindelijke resultaat.
Helaas weet ik nog niet hoe het met de onfortuinlijke vlieger gaat. Ik ben ook niet op de hoogte van de aanleiding van dit incident.
Ik hoop, dat hij snel en goed hersteld van zijn verwondingen.
Ook ik wil hem, net als alle andere vliegers natuurlijk, heel veel beterschap wensen.
Ik blijf erbij, dat onze luchtsport een zeer veilige luchtsport is. Een ongeluk zit echter in een klein hoekje.
Met biljarten ben ik ooit door mijn enkel gegaan en met mountainbiken heb ik vier jaar gelden mijn rechter sleutelbeen gebroken. Dit laatste was echt een heel dom ongelukje, maar geeft meteen aan, dat een ongeluk in een klein hoekje kan zitten.
We weten allemaal erg goed om te gaan met de risico's van onze luchtsport. We vermijden die risico's immers. Ik maak het zelf regelmatig mee, dat vliegvrienden op het veld de lucht niet in gaan omdat het weer niet goed genoeg is. Dan gaan we niet. Punt uit.
Vandaag via de KNVvL ook contact gehad met de pers.
Het viel de betrokken journalist op, dat er aversie was t.a.v. de journalistiek.
Ik heb de mogelijkheid gehad om onze sport op een eerlijke en oprechte manier uit te leggen. Tevens uitgelegd, dat vliegers het vreemd vinden, dat een bij een groot verkeersongeluk slechts gesproken wordt over een "ongeluk" en bij een vliegincident meteen het woord "crash" wordt gebruikt. Hiermee wordt niet op een eerlijke en oprechte manier de situatie beschreven. De publieke opinie wordt vooraf bepaald en er is sprake van enige mate van sensatie pers.
Reden voor ons om terughoudend te zijn en niet mee te werken aan stemmingmakerij. Hoe serieus we zelf een incident ook opnemen.
Ik heb de betreffende journalist uitgebreid over de ware aard van onze luchtsport ingelicht.
Tevens aangegeven aan welke wettelijke en strenge milieu eisen we moeten voldoen. De indruk leefde, dat we zomaar vanuit elk weiland op mogen stijgen. Dit heb ik goed uit kunnen leggen. Het besef was er heel goed, dat we aan strenge regels gebonden zijn en niet zomaar de lucht in gaan.
Hij vroeg zich ook af of het een individuele luchtsport is. Ik heb aangegeven, dat het juist een hele sociale luchtsport is, waarbij we elkaar juist op willen zoeken. De huidige regeling, zoals de TUG maakt dit formeel erg lastig zo niet onmogelijk vanwege de zeer beperkte mogelijkheden.
Hij vroeg hier specifiek naar. Wellicht was de betrokken vlieger alleen.
We hebben vandaag in de loop van de dag een aantal gesprekken gehad, waarbij ik hoop, dat hij mijn (eerlijke en oprechte) woorden op de juiste manier vertaalt in het te publiceren artikel. Voor detail informatie heb ik hem ook verwezen naar onze website (
http://www.paramotorweb.nl).
Nogmaals, veel beterschap gewenst aan de onfortuinlijke vlieger.
Frank