Paramotor forum.NL

Vanochtend nog een heerlijk uurtje gevlogen op het festival in Drachten.
Prachtig terrein en weer goed geregeld!

Het eindigde in een crashlanding, zonder enige lichamelijke of materiele schade, maar wel een deuk in m'n ego...
Ik heb toch enige vragen over wat er nu gebeurde.
Ik weet dat o.a. Max en Alfred, en ik denk Thijs, het gezien hebben. Mogelijk valt er nog meer uit te leren.

Net iets te laat op het terrein, zo rond 09.30, en het begon al behoorlijk warm te worden.
Zo'n compleet windstille, warme zomerochtend. Zuchtjes uit alle richtingen, afhankelijk van waar de eerste belletjes opstijgen.
Het was al redelijk turbulent in de lucht, van die korte harde belletjes.
Na een uurtje vliegen, rond 11.30, vond ik het mooi geweest.
Nog 2 keer over de windvaan gevlogen om de wind richting te bepalen, maar hij hing zo goed als slap naar beneden.
Final bepaald en een landing ingezet zoals ik dat altijd doe.
Maar op een meter of 2 hoogte zakte ik plotseling hard en diep flairen had nauwelijks effect.
Toen ik eenmaal de grond raakte zakte ik als vanzelf door m'n benen en lag voorover op m'n buik.
Behalve een plens benzine, die uit het overloopslangetje precies links in m'n nek terecht kwam, niets aan de hand.
Opstaan, duimpje omhoog en de boel opruimen.

Maar wat ging er nu fout en hoe is dat te voorkomen?
Is dit het risico van landen in windstille, te warme omstandigheden? In dat geval heb ik te lang doorgevlogen.
Is het is het onder deze omstandigheden noodzakelijk om bijvoorbeeld met sleepgas te landen?

Wie het weet mag het zeggen...

Groet, Patrick

Hey Patrick,

Je landing zag er mooi uit. Ik denk zelf dat je de pech had dat de wind net aan het draaien was. De wind was west tot noord. Je landde richting het noord-oosten. Daarmee kreeg je net een beetje extra rugwind. Door de windgradient verloor je ook nog eens hoogte op de laatste meters. Ik en Max hadden met landen ook behoorlijk veel last van de windgradient. Het is altijd tricky met een bomenrij / thermisch weer / variabele wind / en kort baantje (dwars dan). Het thermische gedoe maakt de landing ook niet veel makkelijker. Waarschijnlijk had je iets minder last gehad als je hem in de richting van de tent naar de asfaltbaan had geland. Maar dan had je tussen de bossies door gemoeten. Ieder geval mooi dat je geen schade had.

Die schuiver van je noem ik nou niet echt een crash, die propkist die 100 m naast ons in de grond prakte en aan barrels was wel.

Het evenement op Drachten was als van ouds SUPER goed geregeld!!!
Het bier was goed, het weer was goed, de tent was goed, het eten was perfect en de sfeer was ook prima. Helemaal geweldig!!!
Volgend jaar kom ik weer

Er zijn met dat soort windomstandigheden en thermische activiteit, 2 mogelijkheden die je kunt gebruiken om te landen.

1) Je vliegt hem aan de grond. Dit moet je eerst wel oefenen. Je daalt voor je landingsstrip al naar een meter of 2 hoogte, Dan houd je het gas erop dat je op een meter hoogte leveled. Snelheid hoog laten en zodra je boven je veld komt begin je met flairen en draai je je gas een beetje dicht. Je komt dan redelijk snel binnen, maar wel gecontroleerd. Indien je zink krijgt, scherm meteen in de ankers en gas er vol op.

2) Je komt te hoog aan bij je veld aan. ca 20 a 25 meter. Gas los. Vervolgens ga je in de ankers, dus handen bij je heupen (niet te lang) en daarna laat je die ineens op. Je scherm duikt nu naar voren en je gaat snelheid pakken. Eventuele zink etc wordt geelimineerd. Door het hoogteverlies kom je op de juiste hoogte binnen, maar met zeer veel snelheid die je om kunt zetten in enegie om te flairen.

Beide methodes zijn voor ervaren piloten en zijn bij verkeerd uitvoeren niet zonder risico. Indien je het beheerd, geniet het zonder meer de voorkeur boven gewoon binnenkomen, want is uiteindelijk veiliger.

Patrick, kom weer eens langs, dan ga ik dit met je oefenen.