Hij belde donderdag dat hij ons zaterdag nodig had, dat ik mijn fototoestel moest meenemen en zei daarbij dat ik zeker wel wist waarvoor. Nou ik had geen idee. Gisteren belde hij nog eens en vertelde dat ik er absoluut niet over mocht praten want hij wilde met een spandoek de lucht in om Mieke ten huwelijk te vragen. Natuurlijk waren wij daar voor in. Op het veld toonde hij eerst nog even het doek en deed op zijn Arjans heel flink.
Als goede vrienden wezen wij hem er natuurlijk op dat aan de huwelijkse staat ook nadelen waren verbonden en vroegen hem of hij het echt wel zeker wist. Geen twijfel bij Arjan, maar toen hij de vlag oprolde was de spanning toch wel van zijn gezicht af te lezen.
Nadat de vlag onder de overal was gestopt, konden we met zijn vieren de lucht in: op naar het huis van Arjan en Mieke dat hemelsbreed ca 1 km verder ligt.
Arjan belde Mieke dat ze even naar buiten moest komen.
Na een paar rondjes boven (ja misschien wat laag maar het was ook wel een belangrijke boodschap) kwam het verlossende woord via de radio: "Ze heeft ja gezegd"
Mieke wist niet hoe snel ze naar het veld moest komen waar Arjan de landing ging inzetten.
Eenmaal op de grond viel hij op zijn knieën voor zijn toekomstige bruid.
Even leek het er op dat ze elkaar alleen maar een hand zouden geven. Maar die werd gelukkig afgerond met een stevige pakkert.
En Arjan: hij was weer stoer als vanouds.
Vanaf dat moment zat er een grote smile op beider gezichten die er niet meer afging.
En natuurlijk was er champagne en kwamen familie en vrienden aangesneld om in de feestvreugde te delen.
2012 is wel heel goed begonnen.
Aanmelden
Registreren
FAQ
Zoeken
)
