Om milieuredenen (o.a. geluidsoverlast, filevorming op wegen) kwam de huidige en toekomstige aanwezigheid van Schiphol ter discussie te staan. Oplossingen (o.a. verplaatsing en spreiding) werden bedacht en onderzocht.
Verplaatsing naar de Noordzee geeft blijk van erkenning van het werkelijke probleem. Meer dan 50% van de aan- en afvliegbewegingen vinden dan boven zee plaats. Zo kunnen bewoners van o.a. de Haarlemmermeer, Haarlemmerliede, Katwijk, Zandvoort, Wijk aan Zee, Castricum en Amstelveen weer rustig praten en slapen. Wordt boven land het recreatief en beroepsmatig vliegen beter gesepareerd. Waardoor de kans op een ‘onvrijwillige samenwerking’ tussen beiden tot een minimum wordt beperkt. De meest veilige, eerlijke en transparante oplossing. (Om maar een politiek hype-woord te gebruiken)
Echter, voorlopig is de keuze op spreiding gevallen. Schiphol blijft gehandhaafd en mag gedempt groeien. De directie wil het aantal banen (runways) laten toenemen. Lelystad wordt opgewaardeerd. Twente blijft open. Plaatselijke en regionale lobbyisten zien groeikansen voor Enschede, Hengelo en Oldenzaal. Hof van Twente is in hun gedachten al het Hoofddorp van Twente geworden. Inmiddels is Lelystad Airport ‘member of Schiphol Group’. Staat op de site van Enschede airport Twente BV een url van ‘Schiphol Info’ vermeld. Waarmee direct naar de site ‘Amsterdam Airport Schiphol wordt doorgelinkt.
Als ik zo deze verbanden zie herken ik dat Nederland één groot internationaal vliegveld moet worden. Met voor de werknemers her en der een enkele woonplaats tussen de banen en platformen. En wat sloten en kanalen voor de waterhuishouding.
Diverse gemeentes en groeperingen o.a. in het Gooi en Vechtstreek en op en rond de Veluwe herkennen inmiddels ook deze ontwikkeling. Zij werden en worden daarover niet door betrokkenen geïnformeerd. En hebben nog niet lang geleden hun eerste vragen gesteld.
De conclusie is dus gerechtvaardigd dat in Nederland de luchtvaart geen milieuprobleem is maar een economisch probleem. Waarbij grote financiële belangen op het spel staan. En partijbelangen.
Zo schrijft luchtvaartpionier en medeoprichter van Martinair, Transavia en Air Holland John Block in zijn boek ‘Mijn Verhaal’ op de pagina’s 16 en 17 het volgende:
Felderhoff had destijds een luchtvaartmaatschappij opgericht: Air Benelux, een klein bedrijf dat met de Fokker F-28 vanaf Rotterdam zou opereren. Hoewel hij met zijn plannen de KLM op geen enkele manier in de weg zat, achtte hij het correct om de nationale luchtvaartmaatschappij in kennis te stellen. Hij vroeg en kreeg audiëntie bij Gerrit van der Wal, de toenmalige president-directeur. Het was een vriendelijk gesprek, dat door Van der Wal werd besloten met de woorden: ‘Meneer Felderhoff, ik heb respect voor uw durf en enthousiasme, maar realiseert u zich vooral dat in Nederland het woord luchtvaart als volgt wordt gespeld: K…L…M…!’
Mijn overtuiging is al jaren dat in deze menselijke eigenschap ook vaak de oplossing van een probleem ligt.
Hulpmiddelen zoals
http://casper.frontier.nl/http://www.kineticavionics.co.uk/basestation.phptezamen met getuigenissen als
viewtopic.php?f=9&t=1782&p=3294#p3294brengen het moment en de plaats, aard, frequentie en verantwoordelijken van overtredingen in beeld. Deze constateringen worden bij de daarvoor bestemde instanties voor verdere afhandeling en juridische vervolging aangeboden. Waarna veroordeling volgt. En de veroorzaker mag betalen.
Laat de overheid maar onder het motto “if you wanne have the shit, you’ll get the shit” door zijn eigen regeltjes en maatregelen ondersneeuwen. Tref betrokken bedrijven in naam, faam en portemonnee.
En de betrokken captains en vliegers in loondienst? Deze zijn verantwoordelijk voor eigen handelen. Zij mogen geen tegenwettelijke opdrachten accepteren of uitvoeren. Tenzij de veiligheid in het geding komt.
Persoonlijk ga ik nog verder. Sinds jaar en dag weiger ik met een airliner te vliegen. Verplaats ik me met opzet zo veel mogelijk op een wijze die de Nederlandse overheid juist probeert te ontmoedigen.