Even een correctie op mijn vorige bericht (anders doet Frank dat wel);
Ik bedoelde met een schuivende bocht dat er teveel input wordt gegeven met het richtingsroer(voetenstuur), waardoor de binnenste en langzaamst vliegende vleugel nog langzamer gaat vliegen door draaïng om het zwaartepunt.
Laag of hoog, dit zwaartepunt is het snijpunt van je draaiassen (X,Y en Z) in dit geval het zgn gieren (draaien om de topas), dit kan funest zijn voor je binnenste paraglidervleugel die als het ware iets naar achteren beweegt ipv naar voren, gevolg=asymetrische stall.
Ik had dit met een modelzwever die teveel richtingsroer op de rolroeren had gemixt en in te langzame bochten bij thermische omstandigheden en veel sturen nog wel eens in een tolvlucht viel.
Maar zoals je omschrijft, het zou te voelen moeten zijn aan je tokkels, maar vrees dan je dan al te laat bent als je laag met veel gewicht in een bocht zit.
Maw, houd je handen hoog in de bochten, in ieder geval ééntje
Voor de rest, veel vliegen en vertrouwen krijgen...en dat kan best even duren als je die moderne tuigen gewend bent.
Zelf heb ik ook 4 jaar lang "737 bochten" gedraaid, rustig aan: haastige spoed is zelden lekker.
Zo ben ik zelf ook ooit uit de lucht gevallen tijdens de start, oorzaak nog steeds onduidelijk, maar dan weet je hoe hard de grond kan zijn, zelfs als er gras op staat
Tips: Overhaast niks, zorg voor obstakelvrije start en landingsplaats (ook als de bomen, struiken, huizen etc 45 graden links/rechts naast je staan) en handen geleidelijk hoog na take-off.
Kan ik nu weer terug in m'n winterslaap?
